سلام و عرض ادب با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما عزیزان
تصمیم گرفته بودم برای تعطیلات عید فطر سفری به یکی از شهرهای کشور زیبایمان داشته باشم .
از قضا به پیشنهاد دوستان تبریز را انتخاب نمودم. طبق معمول قبل هر سفر گشتی در وب زده و اطلاعاتی راجع به مقصد کسب نمودم .
یکی از مواردی که به آن توجه دارم غذاهای سنتی و محل هایی است که می توان آن غذا را یافت نمود.( خیال نکنین خیلی شکمو هستما اما یه توصیه از من : همیشه هر شهری رفتین حتما برای یه بار هم شده غذای سنتی و محلی آنجا را امتحان کنید).
انشالله اگر مجالی بود در آینده گزارشی از سفر به تبریز در وبلاگ قرار خواهم داد.
یا علی
وقتی حرف سفر، آن هم سفر به تبریز به میان میآید
شاید نخستین تصویری که در ذهن نقش میبندد منطقه و پارک زیبای ائلگلی باشد یا دیگر
اماکن زیبا و تاریخی که تعدادشان در این شهر کم نیست. اما سفر به تبریز روی دیگری
هم دارد و قطعا میتواند جزو سفرهایی باشد که مزه و خاطره آن بیشتر از آن که در
دوربینهایتان به یادگار بماند زیر زبانتان ثبت شود.
میگویید نه! همین الان یک فهرست خوشمزه برایتان ردیف میکنم که تجربه واقعی آن
فقط در تبریز امکانپذیر است: کوفته تبریزی، دوغاش، آشآبغوره (آش گوجه)، دلمه
برگمو، خورش هویج، کباب تابهای مخصوص و...
حالا میتوانید به این فهرست اضافه کنید: قرابیه، نوقا، اریس، لوز،
راحتالحلقوم و... به عبارتی مهم نیست که ندانید «ساغول» یعنی تشکر یا «نجورسن
حالین نجده» یعنی حال شما چطوره یا «بالخ» یعنی ماهی، اما اگر مسافر شهر تبریز
میشوید باید بدانید وقتی گرسنهتان میشود حتما تهیه و سفارش یکی از غذاها و
شیرینیهایی که در بالا اشاره کردم میتواند حالتان را حسابی جا بیاورد.
پیشنهاد ما هم برای تجربه این غذاها همان منطقه ائلگلی و هتل معروفش است البته
با کمی فاصله از تبریز رستوران و هتل صخرهای روستای کندوان هم به شما این امکان را
میدهد تا خوردن غذا در فضایی که بوی اصالت و تاریخ میدهد را تجربه کنید.
فقط کافی است در ذهنتان تجسم کنید کوفته تبریزیای را که در دل صخرهها، لای
نان تازه گذاشته شود و دلمه برگی که در فضای اسرارآمیز داخل کوه خورده شود؛ واقعا
چه طعم و خاطرهای را میبرد زیر زبانتان!
اگر هم به دنبال غذا خوردن در محیطی کاملا سنتی هستید در سفر به تبریز رستوران
سنتی شهریار را حتما در برنامههایتان قرار دهید.
این رستوران در گذشته حمامی به نام نوبر بوده که حالا شکل و شمایل قدیمیاش را
حفظ کرده است، اما با این تفاوت که به جای آنکه مردم در این مکان تن و بدنشان را
به آب بسپارند، همراه با امواج موسیقی فولکلور آذربایجان و برای خوردن غذا از دست
گارسونهایی که لباسهای کاملا سنتی پوشیدهاند به دلشان حسابی صابون میزنند!
اگر به خانه
یک دوست و آشنای تبریزی مهمان شوید قطعا با پدیدهای به نام خورش هویج از شما
پذیرایی خواهد کرد؛ غذایی که البته بیش از آن که هویج داشته باشد مرغ دارد! و به
نوعی خورش رسمی تبریزیهاست و در مجالس رسمی امکان ندارد خورش هویج
نبینید
اما برویم سراغ کوفته تبریزی که یکی از غذاهای مشهور است، اگرچه در سراسر
ایران و حتی برخی کشورها مانند سوریه و لبنان انواع کوفته تهیه میشود ولی نقطه
تمایز کوفته تبریزی بیشتر در طرز تهیه و مواد آن است.
در این غذا از انواع سبزیجات معطر استفاده میشود و به طور سنتی گوشت این کوفته
در یک هاون سنگی و با دستهای چوبی کوبیده و به آرامی سبزیجات و لپه به آن اضافه
میشود.
البته آلو، تخممرغ آبپز و گردو هم در کوفته تبریزی جای خودش را دارد و اصلا
خیلیها شبیه خود من همه کوفته را به عشق رسیدن به آن آلو، گردو و تخم مرغ وسطش
میخورند.
دوغاش هم یکی دیگر از غذاهای تبریز است که البته در مناطق مختلف آذربایجان و به
شیوههای مختلف تهیه میشود . یکی دیگر از غذاهای تبریزی که بخصوص در ماه مبارک
رمضان معمولا در سفرههای افطار اکثر مردم این شهر دیده میشود آشآبغوره است.
اگر به خانه یک دوست و آشنای تبریزی مهمان شوید قطعا با پدیدهای به نام خورش
هویج از شما پذیرایی خواهد کرد؛ غذایی که البته بیش از آن که هویج داشته باشد مرغ
دارد! و به نوعی خورش رسمی تبریزیهاست و در مجالس رسمی امکان ندارد خورش هویج
نبینید.
اما یکی از عادتهای غذایی مردم ایران این است که پس از صرف ناهار و شام حتما
باید یک ماده غذایی شیرین بخورند که البته از نظر پزشکی هم بسیار مفید است و
میگویند به جذب غذا کمک میکند. اگر در تبریز هستید اصلا نگران تهیه شیرینی پس از
غذا نباشید. تعداد شیرینیهایی که در تبریز پخته میشوند بسیار متنوع است و همان
طور که اول این مطلب اشاره کردم قرابیه، نوقا، اریس، لوز، راحتالحلقوم و... از
جمله شیرینیها و سوغات معروف تبریز هستند. قُرابیه نوعی شیرینی سنتی، محلی و البته
گرانقیمت تبریز است که با بادام یا گردو یا پسته تهیه میشود این شیرینی را خود
تبریزیها بیشتر در اعیاد، مهمانیها و عروسیها میخورند.
شیرینی نوقای تبریز یکی دیگر از سوغات معروف این شهر است و انواع مختلف مانند
وانیلی، شکلاتی و... دارد تا آنجا که من فهمیدم گویا نوقا به معنی درخشش و روشنی
است.
اریس یا به لهجه محلی ریس را هم در سفر به تبریز باید حتما امتحان کنید؛ اریس را
از شیر، شکر، وانیل، پسته و کاکائو درست میکنند.
اما هرچه میخواهم این مطلب را تمام کنم باز هم نمیشود، ولی تا یادم نرفته
تاکید کنم که یک وعده صبحانه را هم حتما به پنیر لیقوان تبریز اختصاص دهید تا پس از
خوردن آن مانند من از خودتان بپرسید اگر این پنیر است پس آن چیزهایی که ما در انواع
بستهبندیهای مختلف به نام پنیر میخوریم چیست؟!
بخش گردشگری تبیان